Vaderlandsliefde

Afgelopen woensdagmorgen vroeg gaven de kleuterklassen een concert op school. Daniel deed natuurlijk mee en dus was ik al vroeg aanwezig in de schoolbibliotheek, samen met alle andere kleuterouders. Bij het officiële begin van de dag gingen al die ouders staan en met hun hand op hun hart zeiden samen met alle kinderen op school ‘‘I pledge allegiance to the flag of the United States of America and to the republic for which it stands...’ Zelfs Daniël stond netjes stil, met zijn hand op de juiste plek.
Iedereen keek in dezelfde richting, even dacht ik dat daar een tv stond met de schooldirecteur erop, maar ik begreep al snel dat all aanwezigen echt naar de vlag keken die in de bibliotheek hing; ‘... one nation under God indivisible, with liberty and justice for all.’
Ik wilde net opgelucht ademhalen dat het klaar was, het voelt toch een beetje ongemakkelijk want ik ga echt niet met mijn hand op mijn hart staan, maar wil ook niet uit de toon vallen, toen iedereen zich een kwartslag draaide en verder ging: ‘I pledge allegiance to the flag of Texas...’ Inderdaad, naast de stars and stripes, hing de Lonely Star van Texas.

Vaderlandsliefde is hier een serieuze aangelegenheid; de nationale trots op het eigen land een echt gevoelde emotie. Voordat een zwemwedstrijd kan beginnen, zingt iedereen eerst (staand, met die hand) het volkslied. De Boys Scouts komen langs de deur met de vraag of ze vanwege de komende feestdagen ook in onze tuin vlaggen mogen plaatsen.

‘Hebben jullie ook oranje vlaggen?’ wilde ik vragen, maar hield me in. Weten die jongens veel dat er aan de andere kant van de oceaan een miniatuurlandje is dat eens in de twee jaar ook wil laten zien dat het trots is op zichzelf, maar niet goed weet hoe het moet en dan maar gek doet.
Oké, oké, wij zullen ook oranje vlaggen te voorschijn gehalen, oranje hoedjes opzetten, onze wangen sminken en de nationale driekleur ophangen. ‘Omdat we dit keer zeker kampioen gaan worden in Zuid-Afrika,’ zullen we onze buren uitleggen.
Want je hebt Oranje toch wel op één gezet in je poule, of niet middelzus?