Zo'n drie weken geleden, kijkend naar de regen die gestaag tegen het raam aan kletterde, vond ik mezelf ineens steeds vaker op http://www.d-reizen.nl/. Nu wil ik tijdens saaie kantoorklussen als het maken van het werkrooster, wel vaker afdwalen naar droombestemmingen in de digitale wereld, maar nu nam het wat dwangmatige neigingen aan. "NU goedkoop naar Spanje in de voorjaarsvakantie!" en "Nog één chalet vrij in sneeuwzeker Zwitserland"... Dankzij alle zoekopdrachten in google overstroomde mijn mailbox.
De voorjaarsvakantie is in zicht en we willen graag een weekje weg. Een klein weekje dankzij het afzwemmen van dochterlief. Omdat klasgenootje Klaas heeft verteld dat snowboarden helemaal geweldig is en bovendien heel makkelijk als je al goed kan waveboarden, zet diezelfde dochter in op wintersport. Ik kijk verlangend naar Barcelona, naar Lissabon of zelfs naar Kopenhagen, maar moet in mijn hart toegeven dat dat voor zoonlief wat veelgevraagd is: een uurtje Sneek is eigenlijk al meer dan genoeg voor hem. In de zoekgeschiedenis ontdek ik dat Timo zich achter zijn dochter schaart en wintersportbestemmingen aan het uitkammen is. Terugdenkend aan mezelf zittend op een terras bedekt met witte sneeuw onder een blauwe lucht, nippend aan een glas gluhwein, stem ik in.
Na een week zoeken op Iphone, laptop, Ipad en zakelijke computer moeten we helaas aan onszelf toegeven dat we gewoon te laat zijn. Behalve een kamer in een oud DDR hotel ergens in een vaag skigebied, is er nergens meer een plekje te krijgen in de wintersport. We hadden eerder knopen moet doorhakken... Zuchtend open ik safari: www.centerparcs.nl/lastminutes.
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik al heel lang fan ben van center parcs, of Sporthuis Centrum zoals het vroeger heette. Ik kan me van vroeger nog goed de twee weken in de Kempervennen herinneren, toen jongste zus nog klein was en ik met oudste zus al af en toe naar de disco mocht. Geweldige vakantie was dat... Of de familieweekenden waarin we met onze ooms een cocktail mochten drinken in de zwembadbar... In Timo vond ik hierin mijn gelijke. Samen, zelfs al zonder kinderen, hebben we ze bijna allemaal gezien; van Huttenheugte, tot park Zandvoort, van Bispinger Heide tot Les Bois Francs. En bovendien van standaard huisje tot Vip cottage, afhankelijk van het budget! Ook onze kinderen vinden het geweldig; heerlijk zwemmen, spelen, bowlen en lekker eten.
Dus pakte ik vorige week zondag onze tassen weer in, genietend van het vooruitzicht van een paar dagen uit de sleur. Maandagochtend stappen we in de auto richting Parc Eifel. Bij het passeren van de slagboom, daar waar me vroeger echt een geluksgevoel overviel, hoor ik achter me twee kinderen schreeuwen: "Mamma, we gaan vanmiddag bowlen hè, net zoals de vorige keer. En dan gaan we morgen zwemmen, want dat deden we in de Huttenheugte ook enne we eten wel bij het buffetrestaurant vanavond, toch?"
En ik word een beetje verdrietig, want ik besef dat de mystiek en romantiek van een midweek Center Parcs verdwenen is en dat het ook onderdeel van dezelfde sleur geworden is.
